Jij ziet mij en ik zie jou, net buiten de hokjes
Door de schimmeringen van het licht heen
Dwars door die felle heldere zonnestralen
Ik bied weerstand en knijp met mijn ogen
Maar Ik begrijp nu dat dat niet verblind zijn is
Nu dat jouw weerspiegeling mij alles toont
Mijn spiegel laat mij hier altijd alleen staan
Ik zoek privacy en wring mij in bochten
Maar nergens zag ik ooit iets als jouw pracht
Dat wat ik nu zie als jij net wakker wordt
De kleur rood die je wordt als je boos bent
De kalmte in blauw die je vindt in mijn armen
Laat mij, beter nog, Laten wij, elkaar inkleuren
De tijd nemen om de lijnen te volgen en die te negeren
Laat mij je de regenboog aan kleuren bieden
Om te ontdekken en zonder gene te geven, leven
Kleur mij fout en niet omlijnd, doe zoals je je voelt
Als ik maar naast je mag staan, net buiten onze hokjes
En we elkaar zien